Ουρμπανιστές ολούθε.

Αν κάτσω να μετρήσω πόσα πράγματα μπορώ να κάνω φέτος σε αυτή την πόλη χωρίς λεφτά δεν θα μου φτάσουν τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών, θα χρειαστώ και του διπλανού.

Στη Ναυαρίνου,πρωί πρωί.

Βρε τι πάθαμε τώρα τελευταία;Κινητοποιήσεις, πορείες, κινήσεις πολιτών, δωρεάν εκδηλώσεις, προτάσεις για μια διαφορετική Θεσσαλονίκη, παρεμβάσεις, οργανώσεις, αυτό θα πει ενεργός πολίτης! Μασουλάω μια τυρόπιτα και χαζεύω τους εθελοντές μιας ακόμα εκδήλωσης αυτής της εβδομάδας- μεταμορφώνουν τη Ναυαρίνου! Είναι ωραίο να έχεις όρεξη να αλλάξεις τα κακώς κείμενα ,και τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολο-και είναι ένα βήμα πιο πέρα από την πόρτα σου. Μετά πηγαίνω στη Φοιτητική Εβδομάδα, μετά στις εκθέσεις στις γκαλερί, μετά στις δωρεάν συναυλίες.Μετά ανεβαίνουμε στα κάστρα και χαζεύουμε την πόλη που υποδέχεται το καλοκαίρι-αφού φάγαμε στη μάπα τις βροχές και το κρύο -Μάη μήνα.

Ποπ κορν, μιλκ σεικ και συμπάθεια ( ή υστερία)

Η 27η Μαίου είναι η μέρα αφιερωμένη στο Sex and the city 2. Όλα τα κορίτσια στον κόσμο, έχουν κλείσει εισιτήρια, έχουν οργανώσει επίσημη έξοδο, formal ντύσιμο, και με ποπ κορν στο χέρι κάθονται να παρακολουθήσουν τη ζωή στην Νέα Υόρκη, πασπαλισμένη με μπόλικη χρυσόσκονη. Αν είσαι άντρας δεν μπορείς να καταλάβεις. Είναι ιεροτελεστία. Είναι μαγεία.Είναι αθώα γυναικεία ματαιοδοξία.Κοκτέιλς,μόδα, τακούνια,φώτα,μουσική.Ένας ολόκληρος κόσμος απλώνεται μπροστά στα αχόρταγα μάτια τους. Πόση ανυπομονησία μπορεί να χωρέσει μια αίθουσα κινηματογράφου; Γουρλώνουν μάτια, μένουν με ανοιχτό στόμα, χαμογελούν, πειράζονται, ταυτίζονται. Κοριτσοκαταστάσεις.

Προξένου Κορομηλά, Σάββατο πρωί

Καθώς περπατάμε στην Πρ.Κορομηλά συναντάμε στο δρόμο μας κοπελίτσες με υπερμεγέθεις τσάντες και φοβερά παπούτσια να σουλατσάρουν μπροστά από τις βιτρίνες. «Φαντάζεσαι να είμασταν ένα μικρό Μανχάταν;”λέει η Τζ. Και εγώ φαντάζομαι επίδοξες Κάρι Μπράτσο να γυρνούν στο δρόμο με καφέ από τα Starbucks στο ένα χέρι και netbook στο άλλο.

Τις νύχτες τα ταξί θα τις αφήνουν στην Αριστοτέλους. Αχ! Αν γίνουμε Μανχάταν θα είναι πολύ ωραία να εμφανίζονται ταξί μόνο με ένα σφύριγμα- όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε.Την ώρα που κατεβαίνουν από το ταξί,θα τινάζουν το μαλλί τους περπατώντας με τα ψηλά τους τακούνια στα σπασμένα πλακάκια και δίπλα από τους άπορους. Θα αδιαφορούν για το πόσοι έχασαν τις δουλειές τους, και πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις χωρίς να πληρώσεις ένα σκασμό λεφτά.Δεν βαριέσαι.

(πρώτη δημοσίευση Live εφημερίδα Μακεδονία,30/5/10)

2 σχόλια: